เรื่อยเปื่อย:: ใจเป็นสังขาร ด้วยมัน ไม่บริสุทธิ์ บาปมากล้น ปน ไม่หยุด จึง คิดพูด เรื่อยเปื่อย

เรื่อยเปื่อย

ใจเป็นสังขาร
ด้วยมัน ไม่บริสุทธิ์
 บาปมากล้น ปน ไม่หยุด
จึง คิดพูด เรื่อยเปื่อย

ในคนธรรมดา

   ใจเป็นอนัตตา ไม่อาจจะนิ่ง

 เปลี่ยนตลอดเวลา ยิ่งกว่าลิง
เหมือนผีสิง วิ่งไม่หยุด

ใจเป็นอนัตตา

ไม่สมอุรา เมื่อคิด

ด้วยใจหมดฤทธิ์

บาป เป็นพิษ เข้าผสม

 จงรู้จักมัน ทันความรู้สึก

ตรองตรึก รู้ทุกข์ รู้สุข แล้วทำเฉย
ถ้าไม่ตีโพยตีพาย มันจะไม่เกินเลย

  หลับสะเบย สว่างไสว ใจเบิกบาน

คนส่วนใหญ่ เอาใจตนเอง

เหมือนนักเลง หรือเด็กน้อย 

ไม่อบรมบ่มนิสัย ปล่อย

 ตัวใหญ่ ใจน้อย คนพาล

กลายเป็นคนเสียนิสัย

 ไม่มีใคร คบค้า สมาคม
เลวร้าย ตกต่ำ จม

  บาปทับถม จบแล้วชีวิต

ใจเป็นดวงมี๔ชั้น เห็น จำ คิด รู้ 

มีที่อยู่ ฐานที่๖ กลางดวงธรรม

สมองและหัวใจ ไม่ใช่ใจ จงจำ

 ใจเรานี้ ทำหน้าที่ ซีพียู  

บุญบาป เหมือนกับซอฟแวร์

 นี่แหละ โปรเซสซิ่งโปรแกรม

จะฉลาดหลักแหลม

  ยกให้โปรแกรม บุญบาป

ผู้มีบุญญา ฉลาด

 ไม่ประมาท ในชีวิต

บุญคล้ายกับ กัลยาณมิตร

ส่วน ปัจจามิตร คือบาป

เลิกอยาก ลาหยอก 
 ออก จากสังขาร

 ไม่ยึดมั่น ถือมั่น 
ด้วยมัน อนัตตา ไม่ใช่อัตตา 

 ;;;;;;;;;;